بیوگرافی استاد حبیب الله بدیعی
حبیب الله بدیعی، هنرمند نامدار اهل مازندران، در چهارم فروردین ماه سال ۱۳۱۲ در شهرستان سوادکوه متولد شد. او آهنگساز و نوازنده چیرهدست ویلن بود. پدرش علیمحمد نام داشت که در نواختن ساز دوتار مهارت داشت.
بیوگرافی استاد حبیب الله بدیعی
حبیب الله بدیعی نقشی بسیار مهم در آمیختن روشهای موسیقی کلاسیک با موسیقی اصیل ایرانی ایفا کرد. او نوازندهای بود که مهارت و تسلطش در کشیدن آرشه و نواختن ویولن، فراتر از حد معمول بود. قطعات تکنوازی که از او به جای مانده، هنوز هم الگوی بسیاری از کسانی است که ویولن را به صورت خودآموز فرا میگیرند.
زندگی نامه و فعالیت هنری
وقتی حبیب تنها دو سال داشت، پدرش زادگاهش، سوادکوه، را ترک کرد و در شهر ساری ساکن شد. او در آنجا به کار کشاورزی و خرید و فروش مشغول شد. پیش از آنکه حبیب هشت ساله شود، خانوادهاش به تهران نقل مکان کردند و در این شهر سکونت گزیدند.
در دوران زندگی در ساری، برادر بزرگتر حبیب برای خود یک ویلون خریده بود و نزد یک نوازنده ارمنی به یادگیری این ساز پرداخت. اما پس از دو سال، از ادامه تمرین خسته شد و نواختن ویلون را کنار گذاشت.
در همین زمان، حبیب که کودکی کنجکاو بود، گاهی و بدون اجازه برادر و دور از چشم او، آرشه ویلون را برمیداشت و آهنگهای زیبایی مینواخت. این کار از توجه برادرش پنهان نماند. وقتی برادر، اشتیاق فراوان حبیب به موسیقی را دید، ویلون خود را به او بخشید.
پدر و مادر حبیب، مانند تمام فرزندانشان، به آموزش و پرورش او بسیار اهمیت میدادند و بر درسخواندنش با دقت نظارت میکردند. حبیب نیز تا دریافت مدرک لیسانس از دانشکده علوم، همه مراحل تحصیل را با موفقیت پشت سر گذاشت.
ورود به عرصه موسیقی
حبیبالله بدیعی در سال ۱۳۲۶ خورشیدی، زمانی که در سن نوجوانی بود، پس از آنکه مدتی به تنهایی تمرین کرد، به کلاس لطفالله مفخمپایان رفت. مفخمپایان خود از شاگردان استاد ابوالحسن صبا بود.
او به مدت سه سال به آموزش ردیفهای استاد صبا به حبیبالله بدیعی پرداخت. پیشرفت بدیعی آنقدر چشمگیر بود که در سال ۱۳۲۹ خورشیدی به عنوان تکنواز در برنامه رادیو ارتش مشغول نواختن ویولن شد. سپس در سال ۱۳۳۱، بدیعی به کلاس مستقیم استاد ابوالحسن صبا رفت و به مدت دو سال نزد او ماند و دوره پیشرفته آوازها را نزد این استاد به پایان رساند.
در همان دورهای که نزد صبا آموزش میدید، به موازات آن، دو سال نیز نزد استادی به نام جینگوزیان، که از ارامنه قفقاز و متخصص موسیقی کلاسیک غربی بود، شاگردی کرد.
یکی از بااستعدادترین شاگردان ابوالحسن صبا
حبیبالله بدیعی با نبوغ سرشار خود، پیشرفت خارقالعادهای در موسیقی کسب کرد. او نه تنها در بداههنوازی و شناخت ردیفها استعداد شگفتانگیزی داشت، بلکه توانایی قابل توجهی در بازسازی و تقلید زیبا از آثار هنرمندان پیشین از خود نشان میداد.
پس از درگذشت استاد ابوالحسن صبا، نوار قطعۀ معروف «زنگ شتر» ایشان در دسترس نبود یا حداقل رادیو نسخهای از آن نداشت. اما برای بزرگداشت این استاد، لازم بود تا این شاهکار ماندگار او پخش شود. بنابراین، طبق تصمیم مدیر رادیو در آن زمان، چند تن از شاگردان صبا قطعه زنگ شتر را نواختند. در نهایت، قطعهای که مورد پذیرش اکثر قرار گرفت و حتی به نام استاد صبا از رادیو پخش شد، نواخته حبیبالله بدیعی بود.
وفات
حبیب الله بدیعی در سن پنجاه و نه سالگی، در بیست و نهم مهرماه سال یکهزار و سیصد و هفتاد و یک، چشم از جهان فروبست. او به دیار باقی شتافت. پیکر این هنرمند را در کنار آرامگاه امامزاده طاهر در شهر کرج به خاک سپردند.
